Pawło lubiał siedzieć na ganku swojego domu i poczytywać książki. Robił tak codziennie odkąd przeszedł na emeryturę a było to spory kawał czasu temu. Czasem przychodziły do niego dzieci z całej wsi, siadały w kółko a on opowiadał im bajki.

Pewnego dnia gdy mężczyzna zabawiał dziatwę swoją ukochaną legendą o Mieczu Khadhime do wsi na pięknych bojowych rumakach wjechała trójka zakapturzonych osobników. Podjechali oni do karczmy, zsiedli z koni i powoli weszli do tawerny.

Karczmarz Wojciech niewiele usłyszał z rozmowy trójki nieznajomych lecz wychwycił coś o mieczu, o tym że już niedaleko i że jeszcze 1 góra...

Gdy Pawło się tylko dowiedział o tym co usłyszał karczmarz odrazu zaczął szukać kogoś kto pomógłby mu dogonić nieznajomych...

Siada na jakiejś ławcę i wystawia tabliczkę <Agencja modelingu- casting>

Ludzie przechodza i probuja przeczytac co jest napisane na twojej tabliczce lecz niestety jednak wiekszosc mieszkancow wioski jest analfabetami i nie potrafia. Jednak pewien starzec zaintrygowany podszedl i spytal
- Przepraszam, a co to ten modeling?

Wstaje:
Chciałby p an wziąść udział? Tak więc proszę sprowadzić wszystkie młode damy z okolicy

- Oj to nie... nie mam czasu na takie rzeczy. Poszukuje kogos kto moglby mi pomoc bezpiecznie dotrzec do pewnych osob. Ale pan widze nie ma czasu... Dowidzenia

JA mam czas panieeee, nie kto inny! jak ja mam czas... W czym problem?

- Napewno? A casting?

Może poczekać <składa sprzęt>

<udane>
-A wiec chodzi o pewna legende, w ktora zawsze wierzylem ale jakos nigdy nie mialem czasu aby ja sprawdzic... Legende o pradawnym mieczu ukrytym za ośmioma górami. Lecz pojawili sie ostatnio w naszej wiosce trzej mezczyzni, ktorzy jak mi sie wydaje usiluja odnalesc ta wielka bron. Pana zadaniem byloby bezpieczne doprowadzenie mnie do wczesniej wspomianej trojki. Konie i prowiant mam, wiec mozemy wyruszac nawet juz.

Tak więc ruszajmy! <robi co trzeba>

Zebranie sie zajelo wam jakies 30 min a teraz siedzicie juz w siodlach i zmierzacie w kierunku, w ktorym udali sie wczesniej jezdzcy.

krzyczę:
WIŚTA WIŚTA
I popędzam konia towarzysza

Wasze konie to zwykle chabety, wiec nie osiagaja jakiejs zawrotnej predkosci. Mimo to powoli przechodza do galopu.

Do towarzyszu:
JAK CIĘ ZWĄ? O SZYBKA CHABETO!

- Pawło jestem. A Pan jak sie nazywa? Moze interesujesz cos pana apropo wyprawy? Moze legenda czy tez pana wynagrodzenie?

Pawło, tak?Frycz, miło mi... Interesuje mnie nagroda... I pańskie intencje wobec poszukiwanych...

- Frycz? Nietypowe imie...
Przyglada ci sie podejrzliwie.
- No ale nagroda... 1000 sztuk złota. A co do tamtej Trojki to chcialbym sie tylko do nich dolaczyc bo jesli udaloby im sie odszukac miecz moim marzeniem jest chociaz go dotknac...
Starzec na chwile zamilknal
- Chcialby Pan cos jeszcze wiedziec?

Nie nie trzeba... oprócz opisu tamtych ludzi...

- Niewiele o nich wiem... Ale z tego co mowił karczmarz mieli ciemnozielone płaszcze i kaptury na głowach. Byli konno a ich konie to nie były byle jakie kucyki. Jeden z nich miał długi miecz przy pasie drugi, łuk przewieszony przez plecy a trzeci nic. Tyle mi wiadomo...

Dobrze <skanuje okolice pod względem informacji podanych przez Pawło>

Nie wykrywasz w okolicy nikogo a jedynie odbierasz słaby sygnał ze szczytu góry. Nie możesz określić co go wysyła przez dzielącą was odległość

Pawle! Ruszajmy na szczyt góry WIO! <z zawadiacką lekkością pędzi w stronę góry!>

<Nieudane. Jedziesz ale normlanie.>
Pawło mówi
- Wiśta wio!
I pędzi za tobą.

Po godzinie jazdy konie są już zmęczone i muszą odpocząć, a droga jest już coraz bardziej stroma.

- Mysle że możemy zrobić przerwe.

<zawadiacko zeskakuje z konia i mówi z zawadiackim uśmieszkiem>
Dobrze ! Chyża Chabeto!
<skanuje okolicę>

<Zawadiacko spadłeś z konia>
Skan wykazał że na szczycie gromadzi sie energia i to bardzo szybko.

Dalej pójdziemy pieszo... za mną <maskuje się i idzie na szczyt>

Pawło nie usłyszał cie ale miał do tego prawo bo w koncu to coś co wybuchło na szczycie mogło cie zagluszyc... Twój towarzysz leży na ziemi trzymając się dłońmi za uszy. Ty widzisz jak kamyczki zaczynają lecieć prosto na was

Szykuje super zaklęcie które nas uratuje <teleportacja>

Nie dasz rady teleportowac tego wszystkiego. Konie, żywność i cały inny sprzęt zostaną zniszczone.

Teleportuje siebie i towarzysza

Z racji iż nie wybrałeś miejsca gdzie chcesz się teleportować miejsce to zostanie wybrane losowo.
Losowo mi wyszło że teleportowaliście się na skarpe, z której dosyć ciężko zejść.

Pawło wstaje i przestraszony krzyczy:
- Co ty zrobiłeś?! Moje konie... wszystko! Gdzie ty nas przeniosles?! Ty jestes czarodziejem? ooo nie... Za stary jestem...
Siada na ziemi

<zawadiacko uśmiecha się do Pawła>
Nie bój żaby...
<po czym siada na ziemi>

- No rób coś!

Załamany, łapie sie za głowe.

<Zawadiacko poklepuje po ramieniu i truchtem biegnie na szczyt> ZA MNĄ!

Patrzy na Ciebie jak na idiote